Karamancar Karadeniz ile özleşmiş bir sebzedir.
Bazı yerlerde pancar ,Zonguldak’ta mancar. Kuzey‘in rengi kara olduğundan mıdır, tadından mıdır, kış bitkisi olduğundan mıdır bilinmez ,bu yeşil sebzeye kara denmiş .
Fakir yemeği, madenci yemeğidir, sonuçta bir nimettir. .
Geçtiğimiz günlerde dünyanın en kötü 7'ci yemeği seçildi.
Kime göre neye göre ?
Salyangoz, çekirge hatta köpek yiyenler beğenmemiş. Herkesin damak tadına saygılıyız. Yöresel yemekler tıpkı yöresel şive gibidir. Yöreye aittir.
Bu yüzden Nazım Hikmet de beğenmemişti.
Zonguldak'a geldiğinde yazdığı dizelerde ;
“O zamandan aklımda kaldı:
Sabah akşam ha babam tok,
Karamancar yiyoruz.
Sebze denemez, deve dikeninden,
kömür kadar kara bir ot.
Dekorlar ve insanlar karşısında utanıyoruz...”
Bu dizelerden anlaşıldığı üzere; karın tokluğuna , yokluk içinde yenilen bir yemek tanımı yapmış. Ayrıca tok tuttuğu için "ha babam tok" sözünü kullanmış.
Aslında yemek, mutfak olayı son yıllarda lezzet tanımı ile yapılmaya başlandı. Oysa geçmişte karnını doyurmak, başlı başına zor bir olaydı. Bunun içinde bölgesel tarım ile geçimlerini sağlayanlar , bu topraklarda ne yetiştirebiliyorsa onu ekiyorlardı.
"Damak tadı " diye bir şey lükstü.
Herkese inat yapmak isteyenler için tam mevsimi.
Tarifini yemek sayfalarında bulabilirsiniz.
KAYNAK: Hayati Yılmaz ile
Zonguldak Tarih
